-
1 казык
сущ.кол, ко́лышекказык кагу — вбива́ть кол
кагарга казыгы, ашарга азыгы юк — (погов.) ни кола́ ни двора́ (букв. нет ни ко́лышка, что́бы заби́ть, ни пи́щи, что́бы пое́сть)
яхшы сүз - җан азыгы, яман сүз - баш казыгы — (погов.) до́брое сло́во ра́дует, а худо́е как ко́лом по голове́ бьёт
См. также в других словарях:
казык — 1. Бер башы очланып, җиргә утыртыла торган кыска колга. КАЗЫК КАГУ – Йорт булдыру … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
кагу — 1. Шаку, җиңелчә бәргәләү 2. Бәреп, сугып сигнал бирү чаң к. 3. Ярга бәрү дулкын к. 4. Кадак, казык, чөй кебек нәрсәләрне бәреп кертү 5. Кадаклау 6. Суккалап яки селкеп тузаннан арындыру 7. Селкеп бушату, түгү 8. Яратып, иркәләп аркадан, иңбаштан … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
